دویست و شش

من تازه فهمیدم که بعضی از ســتـاره‌هـای دریـایـی، خـودشـان هـم نــر هستند و هم مـاده. یک جـورهـایـی از هفت دولـت آزاد است و نیازهای عاطـفی و جنـسی‌اش را خودش مرتفع می‌کند. پـنـج تا بازوی تنومند دارد و هر وقـت دلـش خواست می‌تواند خودش را بـغـل کند. همه‌ی سفرهای سانفرانسیسکو را هم خـودش به تنهایی و با سلیقه‌ی شخصی‌اش می‌رود. فاکتور دلبستگی و وابستگی و ایثـار و عادت و الخ هم از کلیه معادلاتش خـط خورده است. اگر رهایی، هدف غـائی تکامل باشد، ستاره‌های دریایی کامل‌ترین موجودات جهانند. یک جورهایی سر و ته هـرم مـازلـوی آن‌ها پیوند خورده به هم. پائین هرم نیاز‌هایش، اوج هرم نیازهای ما انسان‌هاست. ستـاره‌ دریایی، آزاده‌تـریـن موجـود جهان است.