من تازگی فهمیده‌ام که سنجاب‌ها، موجوداتی پارانوئید هستند و همیشه بابت دشمنان خیالیِ بلوط دزد و فندق دزد نگرانند. همین مرض‌شان هم باعث می‌شود که هر بلوطی را که پیدا می‌کنند، ببرند یک جایی مخوف چال و قایم کنند تا زمستان از فرط گرسنگی تلف نشوند. قسمت تاریک ماجرا این است که سنجاب‌های بینوا خیلی از این هله هوله‌های مدفون‌شان را پیدا نمی‌کنند. اما قسمت روشن ماجرا این است که همین دانه‌های بلوط و فندق و غیره، عامل رویش خیلی از درخت‌ها و رشد جنگل‌ها می‌شود. برای من این فقط یک معنی می‌دهد. اینکه طبیعت از حماقت سنجاب‌ها برای مبارزه با حماقت انسان‌ها استفاده می‌کند. جنگ بلاهت.
حواس‌مان به سنجاب‌های احمق باشد. مخصوصا حالا که ترامپ و قالی‌باف و باقی عزیزان مشغول قهوه‌ای کردن جنگل و فلات و بیابان و خیابان هستند.
