امروز هزار بار فیلم فرو ریختن یک ساختمان هفده طبقه، که از همه جای آن آتش زبانه میکشید را از موبایلم تماشا کردم. هر بار هم که رسید به لحظهی آوار شدنش، دکمه استاپ را زدم. نگهش داشتم تا نریزد. بعد فیلم را بردم اول. انگار هیچ چیزی نشده. نه خانی آمده و نه خانی رفته. برای هزار بار این کار را کردم. به همین بیهودگی توی دلم، جان آدمها رانجات دادم.