​امیدوارم تا قبل از اینکه دار فانی را وداع بگویم، بشوم صاحب سبک عکاسی از آدم‌ها از پشت سر. صد سال بعد هم توی مدارس هنر، سبکم را تدریس کنند. بگویند که این عکاس گمنام، مدیای اصلی انتقال احساسات را چشم‌ها می‌دانست و با عکاسی از پشت سر آن‌ها، این مدیا را از بیننده دریغ می‌کرد. همین هم باعث می‌شد که بیننده با ذهن و تخیل خودش نیمه‌ی دوم عکس را به سلیقه خودش بسازد. خلق اثر با همکاری مشترک عکاس و بیننده‌ی اثر.