جانانم!
قرارِ ما سرِ مرز بیداری و خواب. جایی که واقعیت زورش را از دست داده باشد و خواب هنوز آن‌قدر جان نگرفته  باشد که ما را با خودش ببرد. جایی بین پیکِ اول و دوم. جایی که نه روز است و نه شب. جایی که مالک زمان و مکان و سرنوشت، ما هستیم. ما یعنی من و تو. جایی که اسم ندارد. جایی لبه‌ی دیواری بلند که تصمیم با خودمان باشد تا زیر چکمه‌ی واقعیت له بشویم یا در تاریکی خواب فراموش بشویم. قرار ما دقیقا همان جا که حاکم جهان ما هستیم.